'Ik was twaalf en ik fietste naar school' van Sabine Dardenne

Sabine Dardenne is twaalf jaar oud als ze door Marc Dutroux en zijn handlanger van haar fiets wordt gesleurd, in een busje wordt gedrogeerd en naar een onbekend huis wordt gebracht. Wat Sabine Dardenne daar moet ondergaan is vreselijk. Zij moet zich uitkleden, Dutroux doet haar een ketting om de hals en bindt haar daarmee aan een bed. `Ik zei dat de ketting te strak zat, maar Dutroux zei dat hij zijn vuist er nog tussen kon steken.' 
Na een paar dagen wordt Sabine naar een kelder overgebracht, waar ze in de tijd die volgt steeds weer wordt lastig gevallen door Dutroux. Aan het eind van haar gevangenschap krijgt ze gezelschap van Laetitia Delhez en enkele dagen later worden de meisjes door de politie bevrijd. Sabinne Dardenne heeft acht jaar gewacht om ons te vertellen wat ze heeft ondergaan.
Ik was twaalf en ik fietste naar school is een buitengewone getuigenis van een ongekend sterke jonge vrouw die tachtig dagen doorbracht in gevangenschap voordat zij van de dood werd gered. Sabine Dardenne schreef dit boek opdat de stem van de slachtoffers eindelijk gehoord zal worden en de fascinatie voor deze monsters voor altijd zal verdwijnen.

Het is een zeer aangrijpend verhaal, het is net alsof je het allemaal zelf meemaakt. Ook als je het verhaal nog maar net hebt gelezen, als het nog vers in je geheugen zit, ben je veel voorzichtiger op straat, zeker als je een wit busje tegenkomt. Je wordt helemaal meegenomen in het verhaal, alles wordt duidelijk omschreven en je weet eigenlijk bijna precies hoe het er allemaal moet uitgezien hebben, het moet verschrikkelijk geweest zijn. Het is een aanrader! Maar ik zou het wel niet aanraden aan kinderen onder de 12 jaar, omdat het allemaal iets te heftig zou zijn voor hun, denk ik.

Veel leesplezier!!